"Τηγανίτες με μέλι και πετιμέζι, πασπαλισμένοι με ψημμένο σουσάμι"
Η πρώτη συνταγή μου σε αυτόν τον χώρο, δεν θα μπορούσε παρά να δίνει την αίσθηση της ζεστασιάς και της γλύκας! Άλλωστε το επιβάλλει ο βροχερός γλυκός καιρός, το επιβάλλει
ο μήνας της Αγάπης, το επιβάλλει η διάθεση που έχουμε ή αυτή η γλυκιά διάθεση που αποφασίζουμε να έχουμε!
Πρόκειται για μια συνταγή που συνοδεύει πολλές αναμνήσεις παιδικές και εφηβικές. Μια συνταγή για την οποία πολλές φορές ρώτησα τη γιαγιά Α. "μα τι βάζεις μέσα κι είναι τόσο νόστιμες;;;" για να λάβω μια απάντηση που λάμβανα συχνά για αρκετά πιάτα. "Εεε τι βάζω μέσα, τίποτα! τίποτα δεν βάζω μέσα... λίγο λάδι, λίγο αλεύρι, λίγο αλάτι, λίγο ρακί και νερό... τίποτα!"
Έτσι ακριβώς λοιπόν, με το "τίποτα" σε χρόνο, σε κόστος, σε υλικά ακόμα και σε θερμίδες, έχουμε ένα απολαυστικό γλύκισμα που μπορεί να αποτελέσει το πρωινό μας, το δεκατιανό ή το απογευματινό μας και γιατί όχι, όπως παλιά, το βραδυνό μας.
Δεν σας κρύβω ότι οι τηγανίτες με μέλι και πετιμέζι μαζί με ένα γιαουρτάκι με χαμηλά λιπαρά, είναι ένας απο τους αγαπημένους μου γευστικούς συνδυασμούς και για βραδυνό!
Ας δούμε λοιπόν τα υλικά για τις γλυκές τηγανίτες!

- 100 γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις ή μαλακό 

- 3/4 ποτήρι νερό
- 1 κουταλιά ελαιόλαδο
- 1/2 κουταλάκι αλάτι
- Μέλι και πετιμέζι

- Κανέλλα

- Ψημμένο σουσάμι

Βάζομε τα υγρά όλα μαζί κι έπειτα το αλεύρι και ανεκατεύουμε σιγά σιγά τα υλικά μας ώσπου να έχουμε ένα παχύρευστο χυλό.
 
Σε ένα τηγάνι βάζουμε το καλύτερο ελαιόλαδο κι όταν ζεσταθεί αρκετά, πριν κάψει, ρίχνουμε μέσα κουταλιές από το μείγμα. 

Μόλις φουσκώσουν λίγο τις γυρνάμε και τις ξαναγυρνάμε μέχρι να ροδοκοκκινίσουν. Τις τοποθετούμε σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας ή σε τρυπητό κι έπειτα τις μεταφέρουμε σε πιάτο. Πασπαλίζουμε με το μέλι και λιγότερο πετιμέζι  στις αναλογίες που θέλουμε και προαιρετικά το σουσάμι και λίγο κανέλλα.

Εναλλακτικά μπορούμε να φάμε τις αγνές τηγανίτες με ότι σιρόπι θέλουμε, με μαρμελάδα ή ακόμα και με κοινή ζάχαρη και κανέλα!. Αν θέλουμε τις τρώμε και σκέτες.

Καλή επιτυχία!